Filmy, skierowane do dzieci lub młodzieży, rzadko podejmują temat, związany z depresją rodzica. „Ucieczka”, mimo, iż posiada prostą fabułę i uproszczonych, stereotypowych bohaterów, daje okazję do rozmowy z młodymi ludźmi na temat tego czym jest depresja, jak się objawia oraz jak ważne jest szukanie fachowej pomoc. Podkreśla wagę zrozumienia sytuacji, jeśli chodzi o najbliższe grono osoby, dotkniętej chorobą. Film może być pretekstem do dyskusji na temat obrazu mniejszości (w tym przypadku Romów) w kulturze i mediach, a także do przeprowadzenia rozmowy na temat różnic kulturowych, zawierania i budowania przyjaźni pomimo odmienności. Sygnalizuje również konsekwencje ucieczki z domu oraz niebezpieczeństwa, wynikające z przebywania bez opieki na ulicach miasta. „Ucieczka” ukazuje bezradność dziecka wobec choroby rodzica, odizolowanie emocjonalne i sposób na ucieczkę od problemu. Bohaterka doświadcza sytuacji, kiedy nie ma pieniędzy, dachu nad głową i nie ma co jeść. Ufa obcym osobom i nie jest świadoma niebezpieczeństwa, w jakim wielokrotnie znajduje się podczas podróży. Film ukazuje pozytywne rozwiązania trudnej sytuacji i zmiany postępowania pod wpływem traumatycznych doświadczeń. Stwarza przestrzeń do rozmów na wiele tematów : choroba, przyjaźń, marzenia, smutek. Główna bohaterka zaprzyjaźnia się z dziewczynką, która pochodzi z grupy mniejszościowej, co do której istnieje wiele uprzedzeń kulturowych i otrzymuje od niej wsparcie i opiekę. Jest to sposobność by porozmawiać o stereotypach i nierównościach społecznych. W tym kontekście wartość edukacyjna tego filmu jest niezwykle wysoka. Film bardzo wolno się rozkręca. Dzieci mogą mieć problemy ze zrozumieniem pierwszych 20 minut filmu, gdzie opowieść jest zmontowana naprzemiennie z retrospekcją. Ten zabieg stylistyczny nie jest spotykany zbyt często w filmach dla dzieci. Niemniej, jest to świetna okazja do przedstawienia i zrozumienia montażu równoległego, o ile dzieci będą uprzedzone. Eksperci oceniający film: Iwona Bartnicka, Anna Stadnik-Wójtowicz, Emilia Żuber |
Pojawiają się sceny, ukazujące agresywne zachowania wobec Romów. Romska dziewczynka wykorzystywana jest przez swoją matkę do żebrania o pieniądze. Matka głównej bohaterki cierpi na depresję. W jednej ze scen mężczyzna w aucie próbuje namówić bohaterkę na podwiezienie – w dialogach obserwującej to grupki młodzieży pojawia się odniesienie do pedofilii.
Warto przed projekcją poruszyć temat depresji i opisać zachowanie osoby chorej na depresję.
Film, oparty na faktach. 11-letnia Silvia to pewna siebie, uparta dziewczyna z małego miasteczka na północy Włoch. Życie całej rodziny Silvii kręci się wokół depresji matki. Dziewczyna ma dość. Coś w niej pęka, gdy z powodu choroby matki po raz kolejny odwołano rodzinną wycieczkę do Rzymu. Silvia postanawia spełnić swoje marzenie sama i wsiada do pociągu jadącego do stolicy kraju. W pociągu poznaje dziewczynę w jej wieku, mieszkającą w obozie cygańskim. Postanawia pójść za nią.
Film był kręcony w prawdziwym romskim obozie, a aktorzy, którzy w nim występują to głównie amatorzy.