| Znakomity, głęboko humanistyczny dokument, oparty na wywiadach z imigrantem z Afganistanu, który osiadł w Danii i robi karierę naukową. Film śledzi całą jego drogę, od wybuchu wojny domowej w Afganistanie, przez emigrację bohatera m.in. do Rosji i Danii, do próby stworzenia domu. Poznajemy skutki wielkich procesów historycznych i politycznych na jednostkowym przykładzie. Uczymy się o dramacie ucieczki przed wojną, o uchodźstwie, o przyjmowaniu fałszywych tożsamości i strachu przed zdemaskowaniem, o rozłące z rodziną. Zarazem lepiej rozumiemy rozterki człowieka, chcącego zaistnieć w nowej dla siebie kulturze, a muszącego ukrywać część prawdy o swoim pochodzeniu. Jest to też film o szukaniu tożsamości – w tym seksualnej, nawet, jeśli jest to wbrew kulturze, w której nas wychowano. Ten specyficzny dokument można odnieść do losu wielu uchodźców, zmuszonych do poszukiwania bezpiecznego miejsca dla siebie i swoich bliskich. Pokazuje traumatyczne przeżycia i ich długofalowe skutki, wykorzystując ciekawe formalnie rozwiązanie, łączące formę dokumentalną z kreacją artystyczną. Dwa sposoby animacji (w zależności od rodzaju przedstawianych zdarzeń) mieszają się z fragmentami autentycznych materiałów archiwalnych, co dodatkowo wzmacnia siłę przekazu. Film może posłużyć zarówno do przybliżenia historii najnowszej Afganistanu, rozmów o reżimie, wojnie i kryzysie humanitarnym, jak i – bardziej osobiście – o orientacji seksualnej, poczuciu obcości, odrzucenia, strachu i trudności w zaadaptowaniu się w obcej kulturze. Projekcja może być punktem wyjścia do rozmów zarówno o losach jednostek jak i całych społeczności, a także o problemach współczesnego świata. Eksperci oceniający film: Iwona Kwincińska, Elżbieta Piotrowicz, Karol Szafraniec |
W filmie pojawiają się autentyczne materiały z wojny – widać m.in. zabitego człowieka, leżącego w kałuży krwi. Historia jest emocjonalna i dotyczy traumatycznych wydarzeń. Dla niektórych odbiorców problematyczny może być wątek homoseksualizmu głównego bohatera.
Animowany film dokumentalny, porównywany do legendarnego „Walca z Baszirem”. Poruszająca historia nastolatka uciekającego z matką i rodzeństwem z ogarniętego wojną Afganistanu do Europy. To także intymna opowieść o dorastaniu i odkrywaniu swojej seksualności. W życiu Aminą dominuje poczucie straty i to na wielu poziomach. Bohater musiał brutalnie wkroczyć w dorosłość i przez ponad 20 lat tłumił w sobie traumatyczne doświadczenia. Dziś, jako niespełna czterdziestolatek, odnosi sukcesy jako naukowiec i planuje ślub ze swoim długoletnim partnerem.
Amin postanawia zdradzić prawdę o sobie w filmie, ale nie jest gotowy, żeby stanąć oko w oko z kamerą, dlatego reżyser Jonas Poher Rasmussen (jego dawny szkolny kolega) postanowił sięgnąć po animację. Tłumione do tej pory wspomnienia tworzą poruszającą historię, w której granice czasu i przestrzeni ulegają zatarciu. Znaleźć w niej można liczne paralele ze współczesnością. Film jest fascynujący nie tylko pod względem unikalnej formy, ale również niezwykle bliskiej relacji bohatera z reżyserem..jpg)
