Rosalie

Rosalie jest uniwersalną opowieścią o byciu innym, poszukiwaniu własnego miejsca, akceptacji i miłości. Może się w niej odnaleźć każdy, kto choć raz w życiu czuł się odtrącony i obawiał się o swoje miejsce w grupie rówieśniczej czy społeczeństwie.

Rosalie to także film, który opowiada o sytuacji kobiet we Francji pod koniec XIX wieku. Główna bohaterka traktowana jest jak przedmiot, a jej los stanowi egzemplifikację losów wielu innych kobiet, które z powodów ekonomicznych musiały zgodzić się na małżeństwo. Należy jednak zaznaczyć, że sytuacja Rosalie jest szczególna, ze względu na schorzenie, z którym dziewczyna od dziecka się zmaga. Jej przejmująca historia skłania widza do wielu refleksji – m.in. na temat traktowania inności, zachowań dyskryminacyjnych i mechanizmów społecznego wykluczenia. 

Dotykając tematu inności, film zwraca uwagę na trudności, jakie trzeba pokonać, by zostać zaakceptowanym w ukształtowanej kulturowo społeczności. Pozornie prosta fabuła Rosalie może stać się powodem do rozmowy na temat stereotypów, a co za tym idzie tolerancji, akceptacji i otwartości.

Główna bohaterka swoją odmienność przekuwa w mocną stronę. Bierze los we własne ręce, działa. Postanawia wykorzystać dolegliwość i uczynić z niej atut. Choć przede wszystkim szuka miłości i akceptacji, jest jednocześnie odważna i sprawcza. Jest przykładem silnej kobiecej osobowości, która toczy samotną walkę o siebie - o potrzebę miłości, szacunku i szczęścia. Jej historia pokazuje również, iż część podjętych przez nią decyzji niesie za sobą dalekosiężne konsekwencje. Złożoność tej postaci stanowi ciekawy punkt wyjścia do dyskusji na temat podejmowanych wyborów, życia w zgodzie z sobą, wolności, odzyskiwania podmiotowości, ale i ceny, jaką czasem trzeba za to zapłacić.

Rosalie wywraca tradycyjny porządek, zaburza podział męskie/kobiece, a przez to traktowana jest jako zagrożenie dla lokalnego status quo. Jednocześnie budzi zainteresowanie i przyciąga ciekawskie spojrzenia. Jej sytuacja to punkt wyjścia do szerszej opowieści na temat traktowania inności na przestrzeni wieków – np. spychania jej do cyrkowych namiotów i freak shows, a przez to odzierania z godności i człowieczeństwa. Można zestawić historię Rosalie z postacią Josepha Merricka – żyjącego w epoce wiktoriańskiej mężczyzny, który z powodu deformacji ciała nazywany był „człowiekiem-słoniem”.

Na uwagę zasługuje również skrupulatne odwzorowanie estetyki epoki, w której dzieje się akcja filmu. Surowe piękno natury symbolizuje złożoność ludzkiej kondycji, a muzyka prowadzi emocje widza przez życie tytułowej bohaterki.

Film oceniało 3. ekspertów ZEF. Eksperci rekomendujący film: Kaja Łuczyńska, Iwona Bartnicka, Katarzyna Michalska