Ernest i Celestyna: Misja muzyka to ciepła opowieść o bohaterach, którzy zdążyli już wcześniej zdobyć sympatię polskich widzów. Druga część filmu o ich perypetiach wprowadza ciekawe wątki, które z łatwością można rozwinąć na lekcjach po filmie. Po pierwsze, jest to historia o poszukiwaniu wolności, o wierności swoim pragnieniom i o powołaniu. Przygody Ernesta, który od dzieciństwa chciał zostać muzykiem, odzwierciedlają życiową prawdę, iż tylko podążanie za głosem serca może sprawić, że będziemy szczęśliwi i spełnieni. Rozmowa po filmie może dotyczyć tego, czym jest pasja, a czym praca i czy jedno z drugim można - i warto - łączyć. Po drugie, jest to film o trudnościach w relacjach. Ilustracji do tego tematu dostarczy historia zniszczenia skrzypiec, ale i relacja Ernesta z ojcem. Opowieść staje się pretekstem do rozmowy o stosunkach międzyludzkich, o zmaganiach z problemami w rodzinie, która nie zawsze bywa wsparciem. Dzieci mogą zrozumieć, że tylko szczerość i odwaga, by być sobą, prowadzą do budowania prawdziwej więzi. Z drugiej strony historia sędziego, który koniecznie chce, by jego syn również został sędzią, pomoże przypomnieć rodzicom, że dzieci to autonomiczne istoty i nie muszą realizować oczekiwań dorosłych. Jest to także wielka pochwała odwagi i przyjaźni. Pozornie niemożliwa przyjaźń pomiędzy ogromnym niedźwiedziem a małą myszką okazuje się być sposobem na przełamanie schematów i ograniczających reguł. Animacja pokazuje, że właśnie różnorodność i szacunek do niej jest kluczem do szczęścia – nie tylko jednostki, ale i całego społeczeństwa. Świat, w którym każdy robi to co kocha i do czego ma talent, jest przestrzenią życzliwości, wrażliwości, współpracy, wsparcia i rozwoju. Jest to pouczająca historia o tym, że dbanie o innych jest też dbaniem o siebie. A także o tym, że prawdziwa i niepokonana siła tkwi w umiejętności pracy w grupie. Po trzecie wreszcie, to opowieść o miłości do sztuki, w tym do muzyki. Animacja udowadnia, że muzyka pozwala wyrażać siebie, swoje pragnienia i emocje. Na uwagę zasługuje nie tylko warstwa dźwiękowa, odzwierciedlająca emocje bohaterów, ale także piękna, barwna strona wizualna. Akwarelowe ilustracje ożywają i zapraszają młodych widzów do podróży po świecie wyobraźni. Film skłania do formułowania ważnych, przydatnych w życiu pytań. Jak wyglądałby świat, gdyby istniała tylko jedna nuta, jedna pora roku albo tylko jeden kolor? Czy dzieci muszą iść w ślady rodziców? Czy pracę powinno się lubić? Dlaczego warto być sobą? Dlaczego mówi się, że muzyka łagodzi obyczaje? Ernest i Celestyna: Misja muzyka to obraz o dużym potencjale edukacyjnym, nie tylko wychowawczym. Pozwala przywoływać różne konteksty, np.: muzyczny – rodzaje instrumentów, plastyczny – techniki rysunkowe i malarskie, literacki – np. Pamiętnik Czarnego Noska Janiny Porazińskiej (historia niesfornego misia), przyrodniczy – jak wygląda życie prawdziwych myszy i niedźwiedzi? Film oceniało 3. ekspertów ZEF. Eksperci rekomendujący film; Karolina Giedrys-Majkut, Monika Głowacka, Weronika Rolnik |
Na początku animacji pojawia się sekwencja snu z niepokojącą muzyką w tle. Niepokój u najmłodszych widzów mogą także wzbudzać postacie policjantów, którzy są symbolem totalitarnej władzy. Fanfarum jest jednoznacznie kreowane na świat komunistyczny, pismo niedźwiedzi przypomina cyrylicę, nazwy, nazwiska i ubiory podobne są do rosyjskich - może to (szczególnie w obecnej sytuacji politycznej) prowokować trudne pytania u niektórych dzieci.
Radosna mysz Celestyna i niedźwiedź-awanturnik Ernest wyruszają w zwariowaną podróż, aby uratować muzykę i muzyków oraz przekonać się, że przyjaźń jest najważniejsza… nawet w rodzinie! Oto kontynuacja nominowanego do Oscara filmu, który urzeka piękną animacją i szczerymi emocjami. Tutaj każda nuta jest na wagę złota, a każdy uśmiech może zburzyć mur!
Niedźwiedź Ernest i mała myszka Celestyna podróżują do rodzinnej krainy poczciwego misia, aby naprawić zepsute skrzypce. Ta egzotyczna ziemia to również dom najlepszych muzyków na świecie, a jej powietrze stale przesycone jest dającymi radość dźwiękami. Jednak, gdy dwójka przyjaciół przybywa na miejsce, okazuje się, że granie jakiejkolwiek muzyki zostało tu zakazane wiele lat temu. Dozwolona jest tylko jedna nuta. Wszystko to za sprawą ustanawiających wymyślne prawa sędziów, którym przewodzi ojciec Ernesta. Dla niedźwiedzia i jego mysiej przyjaciółki to niewyobrażalne, bo oboje kochają wszelkie dźwięki. Wspólnie z poznanymi przyjaciółmi oraz tajemniczą zamaskowaną postacią, spróbują przywrócić muzykę i szczęście do krainy niedźwiedzi.