Co w trawie gra

Film oparty na słynnych bajkach o ponadczasowej i uniwersalnej wymowie; Cykada i mrówki - Ezopa i Konik polny i mrówka - Jeana de la Fontaine. 

Mrowisko i łąka w filmie Co w trawie gra  to dwie, pozornie nieprzystające do siebie, przestrzenie. Perypetie bohaterów dowodzą jednak, że mimo różnic można otworzyć się na współpracę i wspólnie coś tworzyć zamiast niszczyć, a muzyka może stać się pomostem łączącym różne światy. Opowieść  o leniwym pasikoniku i pracowitej mrówce przypomina, że stereotypy oraz nieufność prowadzą do konfliktów, przekonuje, że inny nie znaczy gorszy, a dzięki różnorodności życie jest ciekawsze i bogatsze. W finale, za sprawą królowej mrówek, wybrzmiewa przesłanie, że ściany mrowiska nie mogą oddzielać od innych społeczności, a cenne są takie wartości, jak: przyjaźń, prawdomówność, jedność, wiara we wspólnotę, wierność pasjom.

Film jest zgrabną ilustracją powiedzenia Muzyka łagodzi obyczaje. To właśnie muzyka, uprawiana przez beztroskie świerszcze, jest dla mrówki Antoniny, wychowanej w etosie pracy, prawdziwym powołaniem. Bohaterka przekonuje widzów, że warto słuchać wewnętrznego JA, warto iść za tym co w duszy gra, wierzyć w siebie i swoje możliwości.

Animację można wykorzystać w edukacji polonistycznej jako współczesny kontekst, nawiązujący do bajki, którą opowiedział najpierw w antyku Ezop, a później w XVII wieku Jean de la Fontaine.

Czytelny scenariusz i klarowne dialogi pozwalają na śledzenie i zrozumienie opowiadanej historii nawet najmłodszym dzieciom. Co w trawie gra można polecić rodzicom, wprowadzającym swoje dzieci we wspólne oglądanie filmów w kinie, bowiem nie ma tu treści traumatyzujących, a sam rodzaj animacji może kojarzyć się dzieciom z produkcjami telewizyjnymi tematycznych kanałów dla najmłodszych. 

Film oceniało 4. ekspertów ZEF. Eksperci rekomendujący film: Monika Głowacka, Jolanta Synowiec, Jarosław Skulski, Emilia Żuber