Stracone złudzenia

Jedna z najciekawszych filmowych adaptacji powieści Balzaca. Mimo, że akcja filmu rozgrywa się w XIX-wiecznym Paryżu, stanowi on zaskakująco współczesną opowieść o awansie społecznym i cenie, jaką przychodzi za niego zapłacić, a będąc tradycyjnym widowiskiem kostiumowym, trzymającym się historycznych realiów, jest zarazem filmem dynamicznym, zwartym i bardzo aktualnym.

Historia pracującego jako dziennikarz, zdeklasowanego społecznie młodzieńca, który chce powrócić w łaski paryskiej arystokracji, to opowieść o klasowości i nierównościach społecznych, o ambicji, oportunizmie i konformizmie. Lucien staje u progu dorosłości i samodzielności, przepełniony młodzieńczymi marzeniami i wyobrażeniami o życiu w dobrobycie i szczęściu. Czy pozostanie sobą, czy ulegnie presji towarzystwa, czy górę weźmie uczciwość, czy dążenie do kariery za wszelka cenę, co zostanie z  młodzieńczego idealizmu zderzonego z cynizmem, oszustwem, hipokryzją i korupcją otoczenia, w jaki sposób doświadczenia ukształtują jego osobowość? Wszystkie te pytania są aktualne również dla dzisiejszych nastolatków rozpoczynających  dorosłe życie na własny rachunek.

Stracone złudzenia to również film o mediach i tym, jak funkcjonują one w warunkach skrajnego urynkowienia. Niemal wszystko jest tutaj kwestią mniej lub bardziej jawnych transakcji finansowych. Film pokazuje, jak pieniądz rządzi naszą myślą i życiem społecznym – ze szczególnym uwzględnieniem narzędzia tej władzy, jakim jest dziennikarstwo. W ukazanym w filmie Paryżu nie istnieje pojęcie etyki dziennikarskiej. Świetnie mają się za to manipulacja oraz fake newsy. Refleksja nt. roli mediów, ich powiązań ze światem polityki  i roli jaką pełnią w kreowaniu świata przeradza się w szerszą refleksję nt. funkcjonowania społeczeństwa.

Stracone złudzenia mogą zainspirować do rozmów tym jak pieniądz rządzi naszą myślą i życiem społecznym, o roli mediów, o naturze pisania, o tym jak ważne są słowa, o niebezpieczeństwie szukania w życiu dróg na skróty ale także o uczciwości, sumieniu, o wierności swoim przekonaniom i o tym, że nie wszystko jest na sprzedaż.

Film oceniało 4. ekspertów ZEF. Eksperci rekomendujący film: Iwona Kwincińska, Weronika Rolnik, Jarosław Skulski, Karol Szafraniec